'Heilig Geschrift' is een intieme installatie waarin filmbeeld, poëzie en sculptuur samen komen in een zelfgecreëerde kapel. In 'Heilig Geschrift' onderzoekt Marieke de connectie tussen de zee en de kerk, of de twee te verbinden zijn in één ritueel, of haar eigen lichaam een kerk kan zijn en of haar stem kan rollen als een golf. Met een serie landschapsrituelen bij de Arnhemse zee en poëzie die zij schreef met gebruik van woorden uit de Bijbel, onderzoekt en formuleert Marieke iets dat ze haar eigen geloof zou kunnen noemen. Marieke doopte de serie landschapsrituelen 'Heilig Water' en kleide een 'Gekreukt Altaar' om al haar eigen zondes te vereren. In 'Heilig Geschrift' wordt woord, geluid, beeld en beweging gegeven aan de plek waar een oermoeder woont.